سلام بر ملت لبنان، سلام بر حزبالله پیروز و سلام بر رهبر دلاور و مومن شهیدمان، سید حسن نصرالله.
خدا را شاکریم که در این عصر مکلف به جهاد شدهایم؛ هرچه باشد غرق نعمت ولایتیم؛ و تسلیم هستیم.
تسلیم به حق که “جاء الحق”. و سوگند به وعده خداوند که وعده خدا حق است. آنگاه که دیده با اخبار تار میکنیم و اشک با سر آستین پاک، خداوند حافظ است بر بندگان خود؛ و حق است وعده موعود. به نقل از امام موسی صدر “اگر اسرائیل با ابلیس بجنگد، ما در کنار شیطان خواهیم بود” و با توجّه به اعلام وجوب برائت از رژیم صهیونیست و اعلام همراهی با حزبالله با تمام اندک امکانات خود هستیم. هستیم از هر قشر و هر حزب. هستیم تا بر گوش فرزندان و طفلکان در رحم مادر بخوانیم که “اسرائیل، شر مطلق است”. میمانیم و میدانیم در انتهای تلخیها “موعود” است. ما معتقدیم که روز پیروزی کامل جبههی حق بالاخره فرا میرسد. پس هرگونه اتفاقی هم که بیفتد، چیزی را تغییر نمیدهد؛ و موظفیم خودمان را در این راه بگنجانیم و تاثیر گذار باشیم. آه و ناله و حسرت نه هنر است و نه کمک کننده و نه مورد پذیرش. باید مقتدرانه به حرکت خود ادامه دهیم، سلاحمان را که زمین بگذاریم پیشانیمان را نشانه میگیرند؛ باید به نصرالله جان دوباره ببخشیم، و حیات شهدا یعنی حرکت در مسیری که گشودهاند؛ راه نصرالله یعنی راه خدا و راه اولیاء خدا که با صبر و تداوم و نهراسیدن از دشمن خدا، نصرت الهی را درپی خواهد داشت؛ و ما در دوران چندساله اخیر بارها این را تجربه کرده و تحقق وعده الهی -ولینصرن الله من ینصره- را به چشم دیدهایم.
این آزمایش بزرگ دیگری است که ما در راه خدا آن را با سرافرازی میگذرانیم و فهرست آزمایشهای دیگری را که در دوران پر رنج و پر اجرِ جهاد و مقاومت، صبورانه طی کردهایم با آن زینت میبخشیم و رژیم غاصب و متجاوز و ددمنش صهیونیستی از جنایتهای خود که به شهادت بهترینها میانجامد هیچ بهرهای نخواهد برد و خون شهدا، آتش مقاومت و در راس آن جمهوری اسلامی ایران همچون وعده صادق ۱ و ۲ در برابر رژیم اشغالگر قدس را مشتعلتر خواهد ساخت، چرا که نهضتمان به فرد نیست. هرچند بزرگ، و هرچقدر اسباب امید…
مخلص کلام؛
عاشق شهادت میمانیم و جز زیبایی نمیبینم.
*نویسنده: مبینا امانی؛ عضو شورای مرکزی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل
*انتشار یادداشتها به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «شبکه نشریات دانشجویان ایران» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.
این یادداشت برشی از ویژه نامه “فتح غریب” است
برای مطالعه کامل ویژه نامه کلیک کنید
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.